چهارشنبه 92 آبان 29 , ساعت 1:7 عصر
کاش میشد آدم گاهے به اندازه نیاز بمیرد...
بعد بلند شود...
آهستـہ آهستـہ خاک هایش را بتکانـد...
اگر دلش خواست برگردد به زندگے ...
اگر نـہ بخوابـد تا ابـــــــــد ..
خدایا
کمک کن بتوانم نگه دارم اندوخته ی اندکم را
دوباره شیطان قدرت گرفته و می خواهد قطرات بارانی را که با التماس به هوای دل و ابرهای چشمم باریده تبدیل به آتش کند.
کمک کن دوباره شرمنده مادرش نشوم.
کمک کن....
من آسمان پر از ابرهای دلگیرم
اگر تو دلخوری از من، من از خودم سیرم
.
.
نوشته شده توسط هاشم یارمحمدی | نظرات دیگران [ نظر]
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
