رمضان با تمام خوبی ها بپایان رسید حال ما ماندیم و خدا با نفس و شیطان

خدایا تو خود میدانی که ما نا توانیم کمکمان کن

نماز روزه هاتون قبول  یا حق

تو نام ایران را سرفراز کردی...
تو نشان دادی غیرت و مردانگی چیست...
حق چندین سال زحمتت را یک شبه برباد دادند اما...
برای ما تو قهرمان که هیچ
پهلـــــــــــــــــــوانی!

تو خودت مدالی ما مدال نمیخواهیم کار شما برایمان بس است

به نظر من باید در مورد این ماجرا یک جنبش وبلاگی یا اینترنتی صورت بگیرد

تا همه دوستان وبلاگی در سراسر جهان این موضوع را محکوم کنند

تا حق دیگری پایمال نشود 

تشکر میکنیم از قهرمانمان سعیــــــــــــد عبـــــــــد ولی ...؟؟؟!!!

شبهای قدر با شورو حال خودش از راه رسید 

شبی که از هزاران سال بهتر است

شب قدر همش به فکر گناهانمان نباشیم به فکر بهتر شناختن علی باشیم

شب قدر از حسین (ع) میخواهیم جان مادرش زهرا ما را عاقبت بخیر نماید

یا مهدی جانم فدایت  شبهای قدر چشمانتان پر اشک بوده است

تاما را از بلایا برهانی مهدی جان تسلیت مارا به زینب در باره شهادت پدرش برسان

ضربت ابن ‌ملجم، حقیرتر از آن است که فرق اسطوره‌ای چون علی علیه السلام را بشکافد!

 سورة القدر

بِّسمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ إِنَّا أَنزَلْنَهُ فی لَیْلَةِ الْقَدْرِ(1) وَ مَا أَدْرَاک مَا لَیْلَةُ الْقَدْرِ(2) لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیرٌ مِّنْ أَلْفِ شهْر(3) تَنزَّلُ الْمَلَئکَةُ وَ الرُّوحُ فِیهَا بِإِذْنِ رَبهِم مِّن کلِّ أَمْر(4) سلَمٌ هِیَ حَتی مَطلَع الْفَجْرِ(5)

ترجمه :

بنام خداوند بخشنده مهربان

- ما آن ( قرآن ) را در شب قدر نازل کردیم .

- و تو چه می دانی شب قدر چیست ؟ !

- شب قدر بهتر از هزار ماه است !

-در آن [شب] فرشتگان با روح به فرمان پروردگارشان براى 

-هر کارى [که مقرر شده است] فرود آیند

-[آن شب] تا دم صبح صلح و سلام است

امام باقر (علیه‌ السلام):

مَنْ أحْیا لَیْلَةَ القَدْرِ غُفِرَتْ لَهُ ذُنوبُهُ ولَوْ کانَتْ ذُنوبُهُ عَدَدَ نُجُومِ السَّماءِ ومَثاقِیلَ الجِبالِ ومَکایِیلَ البِحارِ.

کسی که شب قدر را زنده دارد، گناهانش آمرزیده شود، گر چه به عدد ستارگان آسمان و سنگینی کوه‌ها و وسعت دریاها باشد.

این جمعه هم منتظر میمانم
منتظر قدمهای اهسته ات ای مولای من
جمعه که میشود چشم براهتم
در کوچه و خیابان می نشینم براهت
بیا بیا در انتظارتیم
 

برای فرج مولایمان صلوات

   گریه هاى امام زمان(علیه السلام)  

  در زمان حاج شیخ عبدالکریم حائرى(رحمه الله) وقتى شهریه طلاّب نرسیده بود، آنهایى که از نظر معیشتى وضعیت خوبى نداشتند، کم کم از حوزه متفرّق مى شدند. این مسأله باعث ناراحتى و نگرانى همه شده بود.

لذا به حضرت حجّت «ارواحنا فداه» متوسّل شدم و از آن حضرت براى رفع این مشکل استمداد نمودم. در مدرسه فیضیه خوابیده بودم که در عالم رؤیا شخصى به من گفت: «قرار است شما در منزل فلان آقا، خدمت حضرت صاحب الزمان(علیه السلام)مشرّف شوید».

بعد، خبر آوردند که تشریف فرمایى حضرت به منزل آن فرد به تأخیر افتاده است، ولى صدایى را شنیدم که فرمود: «سید محمد رضا! به حاج میرزا مهدى بگو که به آقا شیخ عبدالکریم بگوید از گریه هاى امام زمان(علیه السلام)، وجوهات متوجّه قم شد».

وقتى از خواب بیدار شدم، پیش حاج میرزا مهدى رفتم و خوابم را براى ایشان تعریف کردم. نکته اى در این خواب برایم سؤال برانگیز بود که چرا به حاج شیخ عبدالکریم تعبیر به «آقا شیخ عبدالکریم» کرده بودند; با اینکه ایشان به مکّه مشرف شده بودند، ولى «حاج میرزا مهدى» را حاجى نامیدند؟!

وقتى خدمت حاج شیخ رسیدیم، فرمودند: رؤیاى شما از رؤیاهاى صادقه است. فردى از تجّار مشهد پیدا شده و قرار است هر ماه دو هزار تومان بفرستد، امّا این که حضرت به من تعبیر «آقا شیخ» کرده اند با این که به مکّه مشرّف شده ام، به خاطر این است که من حجّى را که انجام داده ام، نیابتى بوده است.

خوش آن روزى که صوت دلربایت *** به گوش جان رسد هر دم صدایت

ز هر سو یاورانت با دل شاد *** بیایند و نمایند جان فدایت